De weg samen met God naar de DTS

Hier istie dan! M’n eerste blog! Nu nog even vanuit Nederland over hoe ik er überhaupt op ben gekomen om naar Zuid Afrika te gaan.
Super leuk dat je hem leest! Als je na deze lap tekst nog steeds benieuwd ben naar alles wat ik mee ga maken in Zuid Afrika geef dan je mailadres aan me door, dan krijg je een berichtje als ik weer wat geschreven heb.
Veel leesplezier en als je ergens vragen over hebt, stel ze gerust!

Afgelopen zomervakantie was ik leiding bij een kinderkamp, waar ik het idee had dat God tot me sprak door m’n eigen gedachten en dat Hij zei dat ik een tussenjaar in het buitenland mocht gaan doen. De woorden: grote stappen, uitstappen, wonderen, groei, leven in het bovennatuurlijke leven, tussenjaar, buitenland kwamen voorbij. Toen heb ik gebeden: Heer ik ga eerst wel op zoek naar een ‘gewone’ vervolgopleiding en als ik die echt niet vind, dan moet U maar wat op mijn pad brengen wat ik kan gaan doen in mijn tussenjaar.
Na de zomervakantie ben ik snel verder gaan zoeken naar reguliere vervolgopleidingen. Na veel verschillende opendagen en meeloopdagen bezocht te hebben van universiteiten en van hogescholen, leek diergeneeskunde dan toch wel het beste bij me te passen. Maarja of ik nu echt zin had om na m’n zes jaar atheneum meteen door te gaan met 6 jaar universiteit, waardoor ik nog minder tijd over zou hebben voor andere dingen. Ook zou ik mee moeten doen met een loting en dan pas half juni weten of ik toegelaten zou zijn. Ik kreeg er geen rust over..
Het was ondertussen al bijna kerstvakantie en ik dacht terug aan het gebed dat ik gebeden had in de zomervakantie. Ik zou zelf gaan zoeken naar wat ‘normaals’ en als ik er echt niet uit zou komen, moest God het maar laten zien. Nou God, nu krijgt U de ruimte. ;) Ik ben op internet gaan kijken naar Bijbelscholen en in Zuid-Afrika vond ik een DTS die heel goed bij me leek te passen. Op het kinderkamp heb ik iemand ontmoet die zo een bijzondere relatie met God heeft en die zich zo voelbaar laat leiden door Zijn geest. Heel bijzonder om te zien en ook een van de redenen, waardoor mijn verlangen om ook zo’n intieme relatie met God te krijgen heel erg is gegroeid. In deze DTS ligt de focus op een intieme relatie met God en op de Heilige Geest. Precies waar ik naar verlang!
In de tussentijd kreeg ik eind september een woord van iemand die zei dat die mij zag met een wereldbol op m’n vinger, en dat diegene dacht dat God wilde zeggen dat ik me goed aan andere culturen aan zou kunnen passen.
Ook kwam ik toen het schooljaar net begonnen was er achter dat ik een toetsweek had direct na de Roemeniëreis in oktober. Ik begon heel erg te twijfelen of ik dat wel zou redden en of ik überhaupt nog wel naar Roemenie moest gaan. Tijdens een moment van aanbidding tijdens de dienst was ik in gebed over dit puntje en toen herinnerde God me aan een vraag die ik hem afgelopen zomervakantie had gesteld; Of God me wilde leren om meer op Hem te vertrouwen. Toen ik dit besefte dacht ik shiiit! Maar over het idee dat ik echt heel veel stress zou gaan krijgen, kwam echt Gods rust. Wat bevestigde dat ik inderdaad gewoon naar Roemenië moest gaan en dat ik Hem mocht vertrouwen dat alles met school ook wel goed zou gaan. Uiteindelijk tijdens m’n toetsweek heb ik God gedankt voor de week die ik had. Ik had nog nooit zo’n goede toetsweek gehad. Heel leuk dat momentje van danken… Daaroverheen kwam meteen een stem: Er gaat veel meer komen, dit is nog maar het begin. Omdat ik nog zo bezig was met het zoeken naar de goede opleiding, linkte ik dit ook meteen aan de periode die na mijn examen zou gaan komen… Uitstappen… Wonderen… Buitenland…

Met deze dingen in mijn achterhoofd was het dus kerstvakantie. Ik verdiepte me meer in de Passion and Pursuit DTS van YWAM in Zuid Afrika. Het probleem was alleen dat deze 25 juni al zou beginnen terwijl ik 5 juni pas de uitslagen krijg van mijn herexamens en ik mijn diploma 7 juli pas kan ondertekenen en ophalen. Ik heb mailcontact gehad en het leek geen probleem te zijn als ik wat later zou komen. Wel werd er gevraagd welke datum ik dan precies zou kunnen komen, toen heb ik laten weten dat dat 7 juli is. En daar heb ik nooit meer een reactie op gehad.. Het leek dus mogelijk.
‘Is dit dan de bedoeling?’ was mijn vraag aan God. Sowieso leek het me allemaal maar eng. Vooral toen het erop leek dat ik niet eens rechtstreeks kon vliegen, maar een keer moest overstappen.
En dit terwijl ik nog nooit gevlogen heb, in mijn eentje ben en dan ook nog eens in mijn eentje 10 uur op Boedapest zou moeten wachten voor mijn overstap. Alles zou een half jaar lang in het Engels moeten. Je gaat natuurlijk de diepte in met je gesprekken, kan ik me wel uitdrukken in een andere taal? Engels is altijd al mijn zwakke plek geweest op school.. Een half jaar van huis weg.. Allemaal dingen die door m’n hoofd gingen. Toen heb ik gevraagd of als het Gods bedoeling is dat ik deze dts zou gaan doen, of Hij m’n enthousiasme dan groter zou willen laten worden dan mijn angst
Gek genoeg kwam het besef, ongeveer twee weken na m’n gebed, dat dit nog serieus gebeurde ook. Mijn enthousiasme en mijn verlangen naar alles wat ik daar zou gaan leren werd zo groot. Toen heb ik voor mezelf besloten dat ik dit zou gaan doen. Ik liet een paar goede vrienden die van mijn zoektocht afwisten weten, dat ik er echt voor ging kiezen. Ik moest het alleen nog aan mijn ouders laten weten en me inschrijven.
Omdat ik op mijn eerdere mailtje geen reactie meer had gehad of het ook geen probleem was als ik 7 juli pas zou komen, vroeg ik dit nog maar voor de zekerheid. Ik heb m’n ouders mijn plan verteld. Ze reageerde niet even enthousiast.
Maar ik was ervan overtuigd dat dit de goede weg was om te gaan, totdat ik een reactie kreeg op mijn vraag over mijn latere aankomst en ik helemaal niet welkom bleek te zijn als ik pas zo laat zou kunnen komen. Deze deur leek zich te sluiten en een andere dts die in september zou beginnen werd me aangeraden. Dit was een DTS met de focus op ‘radicaal van Jezus gaan’.. Ja leuk, ik ga toch achter Jezus aan, hoezo radicaal haha. Hier had ik echt totaal geen zin in. Na het even te hebben laten bezinken dacht ik naja oke dan zoek ik wel wat anders. Deze radicale DTS of misschien toch nog een andere bijbelschool, misschien operatie mobilisatie.. Een nieuwe zoektocht was weer gestart, alleen er zat niks tussen dat zo goed aansloot als de Passion and Pursuit DTS. Ik had geen idee meer wat ik moest gaan doen. Dan toch maar diergeneeskunde en als ik wordt uitgeloot naar een dts die ik niet echt super leuk vind? Gewoon maar hopen dat Gods hand te zien is in de loting voor deze opleiding? Bij dit idee ervoer ik alleen maar heel veel onrust. Ik wachtte nog op Gods briefje uit de hemel, want zelf had ik geen idee meer wat ik moest doen.
Met deze vragen en twijfels kwam ik bij een minireünie van een aantal leiders van het kinderkamp van afgelopen zomer. Ik had één persoon van dit groepje, op het moment dat ik meer enthousiasme dan angst ervoer, laten weten dat ik de DTS zou gaan doen. Toen ze nu al m’n twijfels hoorde snapte ze volgens mij niet hoe dat nu kwam. Je kan toch gewoon je diploma een half jaar later ondertekenen en ophalen? En wat zijn je gemiddelde cijfers? Je kan er toch gewoon op vertrouwen dat je slaagt en dat de uitslag van een herexamen er dan niet toe doet? En waarom zou je wachten op nog eens Gods stem? Je weet toch dat je enthousiasme groter werd dan je angst? En als je naar je eigen verlangens kijkt, ervaar je onrust bij het idee mogelijk voor diergeneeskunde ingeloot te worden en ervaar je rust als je een half jaar naar het buitenland gaat. Als je altijd al iets met Zuid Afrika gehad hebt, wie zal je dat gegeven hebben? En los van dat, kun je ook zelf kiezen wat je wilt. Gods zegening heb je, ongeacht welke weg je kiest.
Tja.. daar had ze een aantal puntjes. Die mij lieten zien welke weg ik moest gaan. Dezelfde nacht dat ik daar sliep heb ik nog besloten om inderdaad de Passion and Pursuit DTS te gaan doen en om in geloof mijn examens te doen en erop te vertrouwen dat ik gewoon slaag en dus ook terecht niet op de uitslag van een herexamen hoef te wachten.
De dagen nadat ik deze beslissing heb gemaakt, waren echt dagen waarin ik zo veel rust en blijdschap ervoer. Ik geloof dat dat nog een bevestiging is, dat God deze keus prima vind. En zo is het er van gekomen hihi ;)

Het zou echt super zijn als jullie me willen steunen door te bidden of door sponsoring.

Een gebedspunt is dat ik genoeg concentratie heb om me voor m’n examens voor te bereiden en dat ik zal slagen. Ook gebed voor een veilige vlucht zou fijn zijn. Ik vlieg via Londen en rijd vanaf Kaapstad nog een uurtje met de auto naar de basis van YWAM.
Financieel zou je me kunnen steunen door geld over te maken naar NL34 RABO 0346420296 t.n.v. Evangelische Gemeente "de Brug" o.v.v. Anneloes van Middelkoop

Heel erg bedankt alvast!
Blessings!!!
Liefs Anneloes.
Ps. Dit is een linkje van de site waar meer te lezen is over de DTS die ik ga doen: http://www.ywamworcester.com/pdts/